siostro ostatnia
przeczuwam gdzieś w głębi
że nadchodzi coraz większymi krokami
ta serdeczna przyjaciółka moich inspiracji
moich decyzji i trosk
i choć nigdy jeszcze nie spojrzałem w jej oczy
wiele razy słyszałem jej ciche kroki
i przenikliwy szept -
gdzieś na granicy wrażliwości ze znieczulicą
poruszone serce ruszało z miejsca
by odzyskać stracony czas
lecz słabe załamywało ręce -
topiło w zwątpieniu wszystkie swe nadzieje
Śmierci moja ostatnia siostro
zaczynam coraz odważniej myśleć o tobie
czy zdążę spakować wszystkie walizki