gdy wiary brak...

gdy wiary brak...

okno do Nieba wciąż zamknięte
w ich pokoju
na poddaszu

boją się
że cały świat spadnie im na głowę
gdy przekręcą klamkę -
związani lękiem
nie mają odwagi
zaryzykować...

i dusi ich własny oddech
wszystko zamknięte
w czterech ścianach:
marzenia, przygody i nadzieje

boją się
że wylecą, gdy wpuszczą
świeży powiew
słonecznego wiatru...

dlatego wolą
żyć w kajdanach
i ze snurem na szyi
lecz z pewną miską pieniędzy
i stabilnym rytmem agonii