moje oświecenie
moje oświecenie
to życie nasze
tak przesuwa się pomiędzy naszymi palcami
jak mgła rozmazana
na grzbietach wiatrów
- nie można chwycić je w garść
i zmusić do posłuszeństwa
a bezsenny czas
tak pcha nas
w oddech śmierci
że wszystko rodzi się
pod wielkim znakiem zapytania
- po co?
i gdyby nie Ty
należało by ucałować
zbuntowanych myślicieli
że „oświecili” nas
lecz Nadzieja nie umarła
i niebo gwiaździste nade mną
nie jest zamknięte
więc liczę
że uda się nam
przepłynąć tę burzę
choć brak nam już sił
bo nas uratujesz