prolog do testamentu
prolog do testamentu
Wioletce
co pomyślisz
gdy pójdziemy na spacer wieczorem
i nagle zniknę wśród mgieł i cieni?
co zrobisz
gdy nie będziesz mogła już przebiec wzrokiem
po twarzy i sercu moim?
idź wtedy i zaśnij spokojnie
by wstać następnego poranka
i żyć dla tych, którzy jeszcze czekają
na twój znak miłości
bo jeszcze przed tobą całe małe krótkie życie