pokuso subtelna

pokuso subtelna

uśmiechasz się
i tańczysz lekko przede mną
zaczepiasz rzęsami
wzrokiem przyklejasz się
do policzka...
       kobieto ponętna
       pokuso przeklęta
       tyle razy zwiodłaś mnie
       na ścieżki grząskich zatraceń
       a w gęstwinie
       zamieniałaś się w demona
       wypijałaś z duszy
       słodycz niewinności
uśmiechasz się
i nieśmiało prosisz
tylko o jeden taniec
a potem znikasz...
       znam cię
       kobieto miła
       wiedźmo skryta
       jak dotkniesz - zabijasz
       pożerasz swych kochanków
       upajasz się
       ich ostatnim oddechem
uśmiechasz się
i płaczesz czule
gorącymi łzami
i cicho prosisz
by przytulić cię choć chwilę...
       obym nie dał się nabrać
       na twe zaloty
       i czułe słówka
       na ciebie jedna jest obrona -
       szczere łzy żalu
       nad grzechami
       precz pokuso subtelna
       poczwaro ciemna