kwiaty jabłoni

Piotr Wojciechowski Drukuj E-mail

kwiaty jabłoni


 

gdy zakwitną jabłonie

i wyrzucą okrzyk radości

za szczęście zaistnienia

ucieknijmy od asfaltu

od witryn i spalin

od wszechobecnego hałasu

by usłyszeć w końcu

własne pytania

uwięzione w duszy

i odnaleźć światło

uchylonej bramy wieczności

 

gdy zakwitają jabłonie

wkładajmy twarz w krainę

świeżego zapachu płatków

budzą się wtedy w nas

pierwsze spotkania dzieciństwa

z tajemnicą piękna świata

z prostotą przeżywania

z wybuchającą radością

 

gdy kwitną jabłonie

wtedy chcemy objąć świat

szczęściem istnienia -

ukryłeś w nich Słowo

zachęty do Życia

zapach Piękna

by nęciło nas -

mówią do nas:

uchyl drzwi duszy

na Tego

który nas stworzył

bo Światło przyszło w kosmos

by nas uratować