wbrew ludziom
wbrew ludziom
noc miała wiele do powiedzenia
mówiła i przykrywała grubym kirem
wszystkie piękne wspomnienia
jak ostre szczyty zostały tylko
niezrozumiałe wydarzenia
o śliskich zboczach pretensji i żalu
----------------------------------
mówili ludzie: nic już się nie zmieni
będzie tak do końca...
zbyt wiele grzechów...
zbyt wiele
----------------------------------
dziś serce moje odnalazło Światło tęsknoty
uwiązało jego smugę wokół niepewności
i umocniło drogę pośród wielu boleści
dziś bronię serca lękając się powrotu w noc
w beznadziejność w bezsensowność w sen
co ludzie mówią??... zawsze się mylą